کابل فیبر نوری نوعی کابل شبکه است که به جای سیم مسی از رشته‌های نازک شیشه یا پلاستیک برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند. در واقع کابل فیبر نوری از طریق نور و با سرعت بالا داده ها را منتقل می‌کند.

کابل های فیبر نوری از لحاظ روکش و جنس هسته به 3 نوع مختلف تقسیم می شوند . فیبر نوری با هسته شیشه‌ای و روکش پلاستیکی، فیبر نوری با هسته و روکش شیشه‌ای، فیبر نوری با هسته و روکش پلاستیکی

از کاربردهای کابل فیبر نوری میتوان به ارتباطات و انتقال نور در مسافت‌های طولانی، شبکه‌های کامپیوتری، مخابرات، اینترنت پرسرعت، مراکز داده، تلویزیون های کابلی، تجهیزات پزشکی، سیستم‌های امنیتی اشاره کرد.

کابل فیبر نوری از شیشه یا پلاستیک و به وسیله نور و کابل مسی از مس و از طریق جریان الکتریسیته برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند. کابل های فیبر نوری نسبت به کابل های مسی سریع‌تر و پهنای باند بیشتری دارند و مسافت‌های طولانی‌تری را پشتیبانی می‌کنند. همچنین قیمت کابل فیبر نوری بیشتر از کابل مسی است.

با وجود اینکه فیبرهای شیشه‌ای ماندگاری زیادی دارد اما به طور میانگین میتوان گفت عمر مفید کابل فیبر نوری بین 25 تا 40 سال است.

سرعت و پهنای باند بالاتر نسبت به کابل‌های مسی، تداخل الکترومغناطیسی (EMI) کمتر، ارتباط پایدار و بدون نوسان، پشتیبانی از انتقال اطلاعات در مسافت‌های طولانی‌، امنیت بیشتر و عمر طولانی‌تر از جمله مزایای کابل فیبر نوری محسوب می شوند.

به کابل های فیبرنوری که برای استفاده از آن ها از داکت استفاده می شود اصطلاحا کابل کانالی فیبر نوری یا ‎OCUC‏ گفته می شود.